Aus dem ursprünglich kitschigen Liebesgedicht wurden die Buchstaben e, s, t, m, r, u, g gestrichen, sodass die Grundaussage erhalten bleibt, der unsägliche Kitsch weg fällt und Ares mit Phobos und Deimos seinen Triumphzug antreten kann.
Ich ä von di dn anzn a
in anz Lbn – i d ich dich z n al hn!
Oh, – d sülich Wn, i dinn aazonnhafn Haa!
Oh, – d sülich Wn, wi in lf wndba!
Ich kann n noch an dich dnkn!
Kann n noch di in dankn chnkn!
Wa i i i? Ja, ich bin velib.
In in a piork Wn!
D bi d anf Wind, d üb Konfld icht,
d di d nd z Lbn in di kalen Wl
N d bi inzig nd allin di onn nd d on,
d, ich will dich anz allin – d olls dich fühln anz bon!
nd i chz vo bön ächn – in inn An jdn a.
Ich kann nich hr lbn ohn dich!
D bi d aoff on in Lf!
Din Hzchlag i in Lbnak!
Ich kni nid vo d Lib, da i n zsan führ.
Ich kni nid vo d Lib, da i n bid lichzii büh.
Ja, ich kann nich h lbn ohn dich!
Ich lib dich oh Annika!
14.10.07 um 19:36 |
Was wäre die Welt ohne Liebe?